 |
| Woman's Day |
હું પહોર છું ગુલાબી, હું રાત છું અંધીયારી,
હું બાર બપોર છું ને હું સમી સાંજ છું,
પણ એ નથી ખબર કે કોની છુ હું...
નાનપણ ની ગમ્મત છું, યોવન ની કાયા છું,
કેટલાક ને મન તો હું મોહ માયા છું,
પણ એ નથી ખબર કે કોની છુ હું...
જીર્ણ થયેલી યાદ દાસ્ત છું, કોઇ પ્રેમી ની યાદ પણ છું,
એના દુખ મા બધા ને યાદ છું, મારા દુખ માજ બાદ છું,
પણ એ નથી ખબર કે કોની છુ હું...
માવતર માટે પારકી થાપણ છું, સસુરાલ મા લક્ષ્મી છું,
જનમ સમયે જલેબી ને વિદાય વેળા યે કરીયાવર છું,
પણ એ નથી ખબર કે કોની છુ હું...
હું રસોઈ ની રાણી છું, ને ઘર કામ મા શાણી છું,
કોઇ પણ ઉમરે સહેલી છું, ના સમજો તો પહેલી છું,
પણ એ નથી ખબર કે કોની છુ હું...
મજધારે અટકેલી નાવ છું અને પેલે પાર ક્ષિતિજ છું,
જીવાય ગઇ જે બિજા ના નામ પર હું એ જીંદગી છું,
પણ એ નથી ખબર કે કોની છુ હું...
સંબંધો મા હું સરહદ છું, તો સૌ ને જોડતો તાતણો છું,
કોઇ ની અરધાંગીની છું, ને કોઇ નો ભુલાયેલો અંશ છું,
પણ એ નથી ખબર કે કોની છુ હું...
દુનિયા ની ભીડ મા એકલી છું, સમજે કોઇ તો મૈત્રી છું,
સમાજ મા અબળા નારી અને રણે ચડુ તો રણચંડી છું,
પણ એ નથી ખબર કે કોની છુ હું...
હું દિકરી છું કોઇ ની તો સાથે બહેન ભી છું,
હું પત્ની બની જાવ છું, ને માઁ બની રહી જાવ છું,
પણ એ નથી ખબર કે કોની છુ હું...
અગ્નિ મા હોળીકા છું અને નવરાત્રિ પર માઁ અંબા છું,
આ દુનિયા યાદ કરાવતી રહે છે કે હું સ્ત્રી છું,
પણ એ નથી ખબર કે કોની છુ હું........
No comments:
Post a Comment